افتتاحیه سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم تهران با تمجید از بهروز وثوقی و محمد علی فردین از سوی سعید راد رو به رو شد تا موج اعتراض ها علیه او سرازیر شده، به طوریکه وی مجبور به عذر خواهی از مردم و شهدای جمهوری اسلامی شد!
از سال ها پیش دوستش داشتم، سال هایی که خرده کودکی بودم که قهرمان رویاهایش مهدی کافر بود و علی خوشدست تنگنا، کودکی که در رویاهای درونش، قیصر را با مهدی کافر دعوا می انداخت و مردد بود قیصر ببرد یا مهدی کافر!! تمایز بین این دو سخت بود، قیصر دوست داشتنی بود و مهدی کافر هم.
در نوجوانی هم دوستش داشتم، حتی با اصرارم، پدر که تمایلی به فیلم های ابتدای انقلاب نداشت را به سینما کشاندم تا علی خوشدست را اینبار خلبانی ببینم در عقابها.
پس از آن اما قهرمانم گم شد، رفت و در افق های خیال محو شد، آن روزها آیینه می دیدیم و آقای اقتصادی، اما همچنان مهدی کافر قهرمان من بود. خیلی گذشت تا بخوانم و بفهمم در همه ی سال هایی که مهدی کافر نبود، چه روزهای خاکستری و تلخی را سپری کرده! و چه غصه دار شدم. مگر می شود علی خوشدست زرنگ، پیک موتوری پیتزا فروشی شود؟! مگر می شود چشم تیله ای رویاها که دل از هر زن و دختر می ربود، سال ها تنها باشد؟! حتی از هنرمند گرانقدر” نوش آفرین ” هم دلخور بودم، او چرا قهرمان کودکی مرا تنها گذاشت؟!؟
وقتی پس از سال ها دوئل را بازی کرد، بارها و بارها تماشایش کردم، هنوز هم ردپای قهرمان کودکی هایم در چهره اش بود و همچنان پرغرور، جادو می کرد پرده ی جادویی را.
در نوجوانی هم دوستش داشتم، حتی با اصرارم، پدر که تمایلی به فیلم های ابتدای انقلاب نداشت را به سینما کشاندم تا علی خوشدست را اینبار خلبانی ببینم در عقابها.
پس از آن اما قهرمانم گم شد، رفت و در افق های خیال محو شد، آن روزها آیینه می دیدیم و آقای اقتصادی، اما همچنان مهدی کافر قهرمان من بود. خیلی گذشت تا بخوانم و بفهمم در همه ی سال هایی که مهدی کافر نبود، چه روزهای خاکستری و تلخی را سپری کرده! و چه غصه دار شدم. مگر می شود علی خوشدست زرنگ، پیک موتوری پیتزا فروشی شود؟! مگر می شود چشم تیله ای رویاها که دل از هر زن و دختر می ربود، سال ها تنها باشد؟! حتی از هنرمند گرانقدر” نوش آفرین ” هم دلخور بودم، او چرا قهرمان کودکی مرا تنها گذاشت؟!؟
وقتی پس از سال ها دوئل را بازی کرد، بارها و بارها تماشایش کردم، هنوز هم ردپای قهرمان کودکی هایم در چهره اش بود و همچنان پرغرور، جادو می کرد پرده ی جادویی را.
اولین بار در باشگاه پرسپولیس از نزدیک دیدمش، پر از هیجان بودم و استرس، چقدر دوست داشتم بروم در قاب کودک درونم و قهرمانم را در آغوش بکشم اما حیف که کودک درونم هم اسیر حس بزرگی بود!!!
آن روز دستانش را به گرمی فشردم و بلیت بازی پرسپولیس را تقدیمش کردم، تعجبش از بهت و هیجانم را دیدم، اما باز هیچ نگفتم تا رفت…
پس از آن اما سعید راد فقط قهرمانم نبود، قهرمان دیروزم، حالا دوست خوب امروزم نیز بود و هنوز هم هست، آنقدر خوب که به خودم اجازه دادم گله کنم از قبول ایفای نقش رضا خان بزرگ در مجموعه ی ناهمگون ” در چشم باد “، آنقدر خوب که حالا هم انتقاد کردم که قهرمان حرفش را پس نمی گیرد، قهرمان بابت تمجید و ستایش اسطوره های هنر عذرخواهی نمی کند، قهرمان، قهرمان است، اما سعید راد یادآوری کرد۱۷ سال تنهایی در غربت را، یادآوری کرد پیک موتوری پیتزا فروشی را، یادآوری کرد جعفر پناهی را و …
سعید راد هنوز هم قهرمان است و اسطوره
آن روز دستانش را به گرمی فشردم و بلیت بازی پرسپولیس را تقدیمش کردم، تعجبش از بهت و هیجانم را دیدم، اما باز هیچ نگفتم تا رفت…
پس از آن اما سعید راد فقط قهرمانم نبود، قهرمان دیروزم، حالا دوست خوب امروزم نیز بود و هنوز هم هست، آنقدر خوب که به خودم اجازه دادم گله کنم از قبول ایفای نقش رضا خان بزرگ در مجموعه ی ناهمگون ” در چشم باد “، آنقدر خوب که حالا هم انتقاد کردم که قهرمان حرفش را پس نمی گیرد، قهرمان بابت تمجید و ستایش اسطوره های هنر عذرخواهی نمی کند، قهرمان، قهرمان است، اما سعید راد یادآوری کرد۱۷ سال تنهایی در غربت را، یادآوری کرد پیک موتوری پیتزا فروشی را، یادآوری کرد جعفر پناهی را و …
سعید راد هنوز هم قهرمان است و اسطوره
سعید عبدالمجید
شانزدهم بهمن ماه ۲۵۷۲
شانزدهم بهمن ماه ۲۵۷۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر